Pagina's

zaterdag 2 april 2011

Het verhaal van Morad

Een vriendin van mij had een paar weken geleden de vogel van haar dochter te logeren. Het was best een ondeugende vogel. Als mijn vriendin achter de computer zat, typte de vogel vaak mee. Daardoor maakte ze veel fouten. Ik had haar een cassettebandje geleend met Iraanse muziek.

Ze vertelde mij dat de vogel naar deze muziek luisterde en ervan genoot. Toen ze me dat vertelde moest ik aan mijn kanarievogel denken die we vroeger hadden. In mijn land brengen vogels geluk daarom hebben veel gezinnen een vogel thuis.



Onze Kanarie heette Morad. Morad betekent 'wens'. Het was een mooie gele kanarie. Hij floot de hele dag. De deur van zijn kooi stond altijd open en hij kon helemaal vrij door de kamer vliegen of lopen of op tafel bij ons blijven en kijken. Als hij honger of dorst had, ging hij zijn kooi in om te eten en drinken en daarna vloog hij weer naar buiten. Toen we zijn naam Morad riepen, kwam hij snel naar ons toe. Hij wist dat we een stukje appel of peer of iets anders in de hand voor hem hadden. Hij vloog naar ons toe om de lekkernij uit onze vinger te eten. Toen we tegen hem praatten, bleef hij stil en luisterde hij naar ons. Hij hield veel van muziek en genoot ervan. Als we op bezoek gingen, bleef Morad alleen thuis. Dat vond hij niet leuk. Als we terugkwamen was hij erg boos op ons. De boosheid duurde soms twee of drie dagen. We gingen dan naar zijn kooi om met hem te praten maar hij keek niet naar ons. Als we hem riepen, kwam hij niet.


Morad bij zijn kooi

Op een dag van het Iraanse Nieuwjaar gingen we bij familie op bezoek. Toen we terugkwamen, zagen we de vogel niet. We zochten Morad door het hele huis en riepen zijn naam maar hij kwam niet. Plotseling zag ik dat het kleine glasje waar azijn in had gezeten helemaal leeg was. Bij Nieuwjaar moeten er 7 symbolen op de tafel staan en azijn is een van de symbolen (zie, onder, het bericht over Norooz). Meneer Morad had het hele glas azijn opgedronken. Hij was er duizelig van geworden en had alle controle verloren. Hij lag stomdronken boven op de kast. We hebben zijn hoofd onder de koude kraan gehouden en na een uurtje kon hij naar zijn kooi terugvliegen.
Toen hebben we besloten een vrouwtje voor hem te zoeken. We hebben een lieve kanaarievrouwtje gekocht. Na een paar maanden had het vrouwtje vier eiren gelegd. Toen het vrouwtje lag te broeden, zorgde Morad goed voor zijn gezin. Na een paar weken kwamen Morad, zijn vrouwtje en de vier kuikens door de kamer wandelen, zo achter elkaar. Ze waren echt vrij en dat was mooi om te zien.


de kuikentjes zijn een paar weken oud

Toen de kleintjes groter werden, werd de zorg steeds moeilijker. We besloten de kanaries aan een vriend te geven die een grote kanarie tuin had. Met liefde hebben we afscheid genomen van onze vogels.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten